cep geyikleri

[*özlem*]

Cep Telefonu Geyikleri

Pire itte, cep telefonu yiğitte bulunur.
Yiğidin cep telefonu meydandadır.
Alışmadık cepte telefon durmaz.
Anadan geçilir, cep telefonundan geçilmez.
Ey cep telefonlu Türk Gençliği...
Arsızın yüzüne tükürmüşler,"Kapsama alanı dışındayım" demiş.
İnsanı dert, cep telefonunu kart oldurur.
Bir cep telefonlu Türk, dünyaya bedeldir.
At olur meydan kalır, yiğit olur cep telefonu kalır.
Boşboğazı cehenneme atmışlar,"cep telefonum nerede?"demiş.
Çingeneye beylik vermişler, önce cep telefonu almış.
Cep telefonlu çoban, yoksul beyden yeğdir. .
Denize düşen cep telefonuna sarılır.
Dilenciye cep telefonu vermişler, kartını beğenmemiş.
Cep telefonumu isteme benden, buz gibi soğurum senden.
Erkeğin kalbine giden yol cep telefonundan geçer.
Haydan gelen cep telefonu, faturasına gider. .
Ben sporcunun zeki, çevik, cep telefonlu ve ahlaklısını severim.
Ayranı yok içmeye, cep telefonu ile gider ...
Görmemişin cep telefonu olmuş, tutmuş antenini koparmış.